YAĞMUR DUASI

Aylardır bir damla dahi yağmur düşmemişti. Toprak iyice kurumuş, yer yer çatlamıştı. Ağaçların yaprakları, otlar sararıp solmuş, hayvanlar içecek bir yudum su arar olmuşlardı. Çeşmelerin suyu çok azalmış, kurumaya yüz tutmuştu. Tarladaki ekinler boy atmadan, başak çıkarmadan sararmaya başlamıştı. Bahçedeki kuyuların suları bitmiş tükenmiş, yemyeşil bostanlar susuzluktan yanmış kavrulmuştu. İnsanlar gökyüzünde bir parça bulut görebilmek için, gözlerini gökyüzüne dikmişlerdi. Günler geçiyor, yaprak kıpırdamıyor, serin bir hava bile esmiyordu. Sıcaklar günden güne artıyor, her taraf yanıp kavruluyordu. Köylüler çaresizlik içinde ne yapacaklarını bilmeden umutsuzluğa kapılmışlardı. Umutlar günden güne tükenmeye başladı. Köyün yaşlıları köşelerde elde tespih dua ediyorlar, Allah’tan bir damla yağmur istiyorlar, fakat bir damla yağmur yağmıyordu. Kuraklık biraz daha devam ederse ekin ot kavrulup gidecekti. Bir tek ümitleri kalmıştı yağmur duasına çıkmak. Köyün ileri gelenleri yağmur duasına çıkmaya karar verdiler. Hazırlıklar yapıldı, kurbanlar kesildi. Erenler Tepesine ateşler yakıldı, kazanlar kuruldu. Kurban edilen hayvanların etleri kazanlarda kaynamaya başladı. Cuma namazı sonrası köyün kızlı erkekli bütün çocukları, yaşlılar gençler cami önünde toplandılar. Köy imamı önde, yetişkin erkekler yanında, çocuklar, kadınlar, kızlar arkasında Erenler Tepesine doğru yürüdüler. İmamın yaptığı her duaya âmin âmin diyerek çocuklar yeri göğü inleterek Erenler Tepesine vardılar. Güneş bütün yakıcılığı ile her tarafı yakıp kavuruyordu. Gökyüzü masmaviydi. Kazanlarda kaynayan etin kokusu buram buram burunlara kadar geliyor,  kazanlardan gökyüzüne buharlar yükseliyordu. Diz çömüldü eller semaya doğru açıldı. Çocukların duasının kabul olacağını bilen imam efendi ve köyün yaşlıları çocukların arasına oturarak kıbleye doğru döndüler. Çatlayan dudaklara, ağlayan gözlere, dua eden ihtiyarlara baktılar. Eller iyice semaya kalktı. Herkes yönünü Kabe’ye doğru çevirdi. ‘’Allah’ın! Bize yağmur ver, kuruyan ekinleri otları sararan yaprakları canlandır’’ diye içtenlikle dua ettiler. Duaya herkes amin dedi. Çok geçmeden gökyüzünde parça parça bulutlar belirdi. Bulutlar bir birlerini kovalamaya başladılar. Yağmur bulutları Erenler Tepesinde toplandılar. Duaya katılanların yüzü gülmeye başladı. Sevinç, mutluluk, gözyaşları birbirine karıştı. Kazanlarda kaynayan etleri herkes büyük bir iştahla yemeye hazırlandılar. Yağmur incecikten yağmaya başladı. Çocuklar yağmur altında neşe içinde oyunlar oynadılar. Etraf zifiri bir karanlığa büründü. Çok geçmeden şimşek çaktı, gök gürledi.  Rüzgarın ağaçların dalları arasındaki uğultusu, zikzaklar çizerek dağlara düşen yıldırımlar, gök çatlamış gibi kulakları sağır eden gök gürültüsü insanın içini ürpertiyordu. .  Simsiyah bulutlar gökyüzünü kaplayıverdi. Herkes şiddetli yağan yağmurun ortasında kalıverdi. Her taraf sel suya karıştı. Bardaktan boşanırcasına yağmur yağmaya başladı. Yağmur damlaları toprağı ıslattı. Oturacak yer kalmadı. Yağmur öyle şiddetlendi ki et kazanlarının üstü saçlarla kapatıldı. Kazanların altında yanan ateş söndü. Kimisi çocuklarını kucakladı. Kimisi çocuklarının elinden tutarak evlere doğru koşuşturma başladı. Her taraf serinledi, tabiat canlanıverdi. Kuşlar ağaç dalları arasında ötüşmeye başladılar. Toprak kokusu etrafı sardı. Toprak suya doymuştu. Köylünün yüzü güldü. Erenler Tepesinden mutlu bir şekilde huzur içinde ayrıldık.

HASAN AKÇAY 2018