KÖYÜMÜZÜN TARİHİ

Durak köyü, Reze Beli, Akçalar Beli, Kuldurar Gediği, Sinekli Bel, Teke Beli, Huğlu Boğazı, Gencek bellerinin geçit yerinde Akseki Konya İpek yolu üzerinde kurulmuştur. Kurulduğu yerin konumuna uygun olarak Durak adı verilmiştir. Köyümüz merkezi bir köydür.

            Köyümüzün kurulduğu yer, Osmanlı Devleti döneminde Alanya, Gündoğmuş, Akseki, İbradı, Konya yolu üzerinde kervanların konakladığı yer olarak bilinmektedir. Cumhuriyet döneminde de köyümüzdeki hanlar konaklama yeri olarak kullanılmıştır.

  Köyümüzün kurulduğu yerde daha önce insanlar yaşamış, burayı yerleşim yeri olarak kullanmışlardır.

Köyümüzün çevresiyle ilişkisi fazladır. Durak Köyü bulunduğu bölgede örnek köy durumundadır.  Köyümüz yeniliklere açık, hareketli bir köydür.

            Köyümüzün bulunduğu bölgeye çok eskiden beri yerleşim yeri olmuştur. Köyümüzün güneyinde bulunan yaylamızdaki bir kayanın kuzeye bakan yüzünde çok eskiden çizilmiş avcı, geyik, köpek resimleri bulunmaktadır. Bu kayadaki bulunan resimlerden dolayı yaylamızın adını ‘’Yazılıkaya’’ koymuşlar. Bu bölgeye uzun yılar Bizanslılar hâkim olmuştur. Bölgede Bizanslılara ait kalıntılara rastlanmaktadır. 1071 yılından sonra bölgeyi Selçuklular ele geçirmişlerdir. Alâeddin Keykubat yöreye çok önem vermiştir. Bugünkü köyümüzün geçmişi Selçuklu Türklerinin Anadolu’ya geldikleri tarihle başlar. Köyümüzün batı yönündeki hanlar hanın çevresinde deki yerlerde çıkan eski ev temel kalıntıları köyümüzün Selçuklular zamanında hem yerleşim yeri, hem de konaklama yeri olarak kullanılmıştır.

Köyümüzün de içinde bulunduğu çevrenin tarihi MÖ. 7000 yılına kadar uzanır. Bu bölgede cilalılaş devrinin tüm gelişmeleri yaşanmıştır. Bölge Hitit, Sümer, Asur ve Frig uygarlığına sahne olmuştur. Yöreye MÖ.1200 yıllarında PISIDIA (Pisidia) adında bir devlet hâkim olmuştur. Bu devletin sınırları; Isparta, Burdur ilinin tamamını, Antalya ilinin kuzeyini kapsar.

Batısı; Erençay- Bozçay ve Söğüt dağları,

Doğusu; Beyşehir ve Suğla gölleri

Güneyi; Antalya ovasını sınırlayan Toros dağı etekleri,

Kuzeyi; Burdur gölünden Eğridir gölüne kadar çizili hat Sınırlar.

Köyün kuruluşu ile ilgili bir belge ve tarih bulunamamıştır. Rahmetli Hocam Vehbi Durmuş, Durak Köyü Gelenek-Görenek-Atasoylar adlı kitabında iki belgeye yer vermiştir. Emekli müfettişlerimizden Ömer Lütfi Dursun hocamızın Durak Köyü Tarihi- Aile Şecereleri adlı kitabında aynı belleler yer almaktadır.

Bu belgelerden biri, Kuldurar (Tepearası) köyü ile Akçalar Beli anlaşmazlığına ait ferman, hicri 1212 miladi 1796

            Bu fermanın beşinci maddesinde, Buranın kadimi yaylaları olduğu, Kurdular köylülerinin bir hakları olmadığı,   Salur, Teke Beli, Zekeriya köylülerinin ifadelerinden ve başka kimselerin ifadelerinden anlaşılmıştır. Hicri:1212 miladi:1796

 Bu fermanın ikinci maddesinde Akçalar Beli yaylasının yüz seneden beri Kirli köyüne ait olduğu, çevre köyleri Salur,  Zekeriya, Teke Beli köylülerinin ifadesinden anlaşılmıştır. Denilmektedir. Kurdular İle Olan Akçalar Beli Anlaşmazlığına Ait Fermanın sonunda Sefer ayının ortaları hicri:1175  (miladi;1761) tarihi yazılmıştır. Akçalar Beline ait fermandan anlaşıldığına göre: Bu fermanda yazılan Hicri 1212 tarihi yüz yıl geriye götürülürse Hicri:1112 Miladi:1700 yılına denk gelir. Bundan da anlaşıldığına göre Köyümüzün kuruluş tarihi Miladi 1700 yılları olabilir. Hacı Mehmet Dursun'un(d:1901) anlattıklarına göre; Köyümüz ahalisi Manavgat yakınlarından gelerek buralara yerleşmişlerdir. Köyümüzün şimdiki yerini yaylak olarak kullanıyorlarmış. İkici belge, Durak Köyü Hüseyin Ağa (Gök Hüseyin)Caminin Beratı; hicri1248 miladi 1831 tarihli belgelere yer vermiştir. 

NOT: Hicri takvim 1678 yılına kadar resmi devlet ve din işlerinde kullanıldı. Osmanlı İmparatorluğu 1678 yılından sonra Hicri takvimi dini işlerde, Rumi takvimi devlet işlerinde(resmi işlerde) kullanmaya başladılar.

            Durak köyünün kurulduğu yere ve çevresine Manavgat ve Serik yöresinden Sarıkeçili ve kolları Yörükleri bu bölgeyi yaylak olarak yılarca kullanmışlardır. Bu Yörükler kışın Akdeniz sahillerine gider, bahar mevsiminde Toros Dağlarındaki yaylalara çıkarlar. Yörükler zamanla Akdeniz sahillerine gitmemeye başlamışlar, bu bölgeyi yerleşim yeri olarak seçmişlerdir. Günümüzde köyün yaylasına Bozahmatlı (Boz Ahmetli) ve Saraçlı Yörükleri gelmektedir.

Köyümüzü kışı Manavgat yöresinde, yazı köyümüzün bulunduğu yerdeki yaylalarda havanlarını otlatanlar kurmuşlardır.

1530 yıllarında ki Osmanlı Devleti kayıtlarında, Kirli köyü Manavgat’a bağlı büyük bir Yörük obasıdır.

OSMANLI ARŞİVLERİNDE KÖYÜMÜZ

Osmanlı arşivlerinde Hicri 937 (Miladi 1530) tarihli ve 166 numaralı Tapu Tahrir defterinde Karye-i Balat diye bir kayıt bulunmaktadır (Balat Tepearası köyü yakınlarında ve Derebucak’ta bir yer )

Bu sayfada Manavgat, İbradı, Ormana, Karye-i Yörükan-ı Kızıldağ, Karye-i Bıçakcılar, Karye-i Kirli, Karye-i Senir, Karye-i Geydeş gibi köyler bu kayıtta yer almaktadır. Bu kayıtta yer alan köyler Manavgat’a bağlıdır.

Yine bu kayıtta;

*Mücerred: Yalnız, tek, tek başına

*Muhassıl: Hâsıl olan, meydana gelen, var olan

*Hâsıl: Ortaya çıkan var olan, adalet eden.

*Akçe: Para, eskiden para ölçüsü olarak kullanılan gümüş sikke

*Çift: Çiftçilikle uğraşan

*Karye; Köy

Karye-i Bıcakcılar 5...

Karye-i Senir hane:70, mücerred 2, çift 3 hâsıl 3265 akçe 

Cemaat-i Yörükan-ı Gencek'in 29, bannak12, mücerred 9, hâsıl 2893 akça...

Karye-i Yörükan-ı Kızıldağ hane 53, mücerred 10, çift 1 hâsıl 12602 akça.

Karye-i Aburadi (İbradı) hane 67, mücerred 12, imam 1 meremmetci 6 cami 1 hâsıl 10540

Karye-i Balat hane 45, mücerred 8, çift 2, hasıl2467 akça.

Karye-i Kirli hane 80, mücerred 14, muhasıl 1, hâsıl 4633...akça

Karye-i geydeş hane 69, mücerred 7 çift 1, imam 1, hâsıl 4473...

Karye-i Ormana hane 117, mücerred 11 çift 2, hâsıl 5156 şeklinde yazılıdır.

(Kaynak: Kemal Özkaynak Akseki Kazası adlı kitabı) 

            Tapu Kadostra Genel Müdürlüğü Kuyud-ı Kadim arşivindeki 172 numaralı Hicri 963 (Miladi1555) tarihli defterde Nevah-i Aliye kayıtları arasında ''Cemaat-i Yürükan-ı Kızıldağ'' kaydı var. Miladi 1555 tarihli kayıtta Manavgat çevresinde bulunan Yörükler Cemaat-i Yörükan Kızıldağ cemaatine toplu olarak kaydedildikleri tahmin edilmektedir. Köyümüzü oluşturan atalarımızda bu tarihte Cemaat-i Yörükan Kızıldağ cemaati Yörük grupları içinde olabilir.

Kemal Özkaynak Akseki Kazası adlı kitabında, İbradı etrafındaki köylerle beraber Manavgat'a tabi idi. İbradı ve Pazarcı'da Nahip otururdu. (NAHİP: Bulunduğu bölgeyi yöneten kimse)

Göynem, Zekeriya, Gencek, Kirli, ... Gibi köylerle beraber birçok göçerler, cemaatler defter dışı bazı köyler İbradı'ya tabi idi. diye kitabında yazmıştır. (kaynak: Kemal Özkaynak Akseki Kazası Akgün Matbaası 1954)

Osmanlı arşivlerinde 172 numaralı deftere ve daha sonra tahsis olunan evrak kayıtlarına göre, Kanuni devrinde Aliye, Obapazarı, Mahmutlar, Nağlu, Dimderesi, Geyse (Senir havalisi) Çöngere, Nevahi-i Aliye, Manavgat, Akçahisar, Atabey nahiyeleri ibaretti. İbradı, Manavgat’tan Mahremkoluna kadar uzanan bölge içinde idi. denilmektedir. İbradı etrafındaki köylerle beraber, Manavgat'a tabi idi. Zekeriya, Gencek, Göynem, Kirli... Gibi köyler defterde ayrı ayrı yer almamıştır. Birçok göçebeler, cemaatler ve defter dışı bazı köyler İbradı'ya tabi idi.

(Kemal Özkaynak Akseki kazası Akgün matbaası 1954)

Bu kaynaklardan anlaşıldığına göre, Kirli köyü 1530 yıllarında Manavgat’a bağlı büyük bir Yörük obasıdır. Bu yıllarda Manavgat çevresindeki Yörükler merkez durumdaki Yörük obaları ile birleştirilerek kayıtları tutulmuştur. Kirli Karyesi 80 haneden oluşan bir Yörük köyüdür.

Bölgenin manevi liderlerinden olan Seyyid Harun veli 1300 yıllarında Orta Asya'dan(Horosan'dan) gelip Küpe dağlarının eteğine yerleşerek Seydişehir'i kurmuştur. Seyyid Harun Veli Dedenin soyu 12 imamlardan olan Musa Kazım'a dayanır. Seyyid Harun'un yetiştirdiği 40 derviş çeşitli bölgelerde giderek hayatlarını konargöçer olarak idame etmişlerdir. Bu dervişlerden üçü; Musa Abdal, Genç Abdal, Sallal Seydi Akseki çevresinde kalmışlar Türkmenler'e dini bilgiler vermişlerdir. Akseki ve çevresinde birçok alevi tekkesi kurmuşlardır. Akseki Türkmenlerinin çoğunluğu Avşar boyundan Yıldızhan soyundandır. Osmanlı Devleti Akseki ve çevresinde yaşayan Türkmen boylarını Sünnileştirmek için 1707 yılında Kıbrıs’a sürmüşlerdir. (Kaynak Seydi Harun ve Seydişehir)

Osmanlı Devleti bölgeye hâkim olunca 17. asrın sonlarına doğru 1690 yılında konargöçer Türkmenler için bir iskân siyaseti geliştirdiler. Konargöçerleri yerleşime zorladılar, Yörükler buna uymadılar.

Fatih döneminde yörüklerin başıboş yaşantıları dikkat çeker. Bazı Türkmenlere yurtlar verilerek, kayıtları tutulur. Akseki yöresindeki yörükler rahat durmazlar isyan çıkarırlar, isyancıların bir kısmı Kıbrıs adasına sürgüne gönderilir. Kıbrıs’a gönderilen bazı yörükler gemide isyan çıkararak Toros dağlarına geri dönerler.

            1695 yılında Zekeriyalı, Sofulu, Tekyeli, Hacı Karalı, Yalcıklı, İrikli gibi Türkmenler haydutluk yapmaya başlarlar

Osmanlı Devleti 1216(miladi 1707) yılında af ilan eder. Türkmenler müsait yerlere iskân ettirilir. İbradı ve Kaşaklıda yerleşenler oldu. Alemdar Mustafa Paşa devrinde Türkmenler isyan etmişlerdir.

            1730 tarihli Yörük defterinde İbradı civarında Karahacılı, Turgutlar, Eski Yörük, Narencili, Zekeriyalı cemaatlerin yerleştiği kayıtlıdır. (kaynak: Anadolu'da ve Rumeli'de Yörükler sempozyumu)

            Bu bölgelerde bugün bile Saraçlı, Araplı, Gebeceli, Karakeçili, Sarıkeçili, Bozahmetli, Karaahmetli gibi yörüklere rastlanır. (Kaynak; Mustafa Enoş Akseki Ve Aksekililer 1974)

            Osmanlı Devleti Yörükleri yerleşik hayata geçirmek için fermanlar çıkarmışlardır. Bu fermanlardan biri; miladi 1732 senesinde çıkarılan bir fermanla Toros Dağlarındaki Yörükler köy ve kasa balara yerleştirildiler. Osmanlı İmparatorluğu 1800 yılından sonra, Yörük obalarını bulundukları yerlerle yaylak veya kışlaklarına zorla iskân (yerleştirme)ettirmişlerdir. Cumhuriyet döneminde de Yörükleri yerleşik hayata geçirme devam etmiştir. 1924 yılındaki çıkarılan köy kanunu ile Yörükler bulundukları yerlere en yakın yerleşim yerine kayıt edildiler.

Bu kayıtlardan ve bilgilerden anlaşıldığına göre; köyümüz 1730 yılından sonra şimdiki yerinde kurulmuş olabilir.

            Bölge, Selçuklulardan sonra, Eşrefoğulları beyliği, İlhanlılar beyliği, Teke-Hamitoğulları beyliği, Karamanoğlu beyliği arasında gel- gitler yaşamıştır.

            Karaman Beyliği zamanında Toroslar’ın iç bölgeleri Ermenilerin kontrolü altında idi. Karaman Bey Toroslar’ın iç bölgelerdeki hâkimiyetine son vermek ve İslamiyet’i yaymak için, Toroslar’ın iç bölgelerine belli aralıklarla öncü Türkmenleri (Yörükleri) obalar halinde yerleştirmiştir

Osmanlı Padişahı 1. Murat Hatimoğulları Beyliğinden Akşehir, Yalvaç, Beyşehir, Karaağaç ve Seydişehir’i 1374 tarihinde 80.000 altın karşılığı satın alarak Osmanlı toprağına katmıştır.

Fatih Sultan Mehmet Han 1462 yılında Karamanoğlu beyliğine son verince, bölge tamamen Osmanlı hâkimiyetine geçmiştir.

KAYNAK: Genel Türk Tarihi

Şahabettin Tekindağ TEKE-ELİ ve TEKE OĞULLARI çalışmasında,''Beylikler döneminde, Karaman Oğullarının idaresindeki Aliye ile Eşref 0ğullarının başkenti olan Beyşehir arasında herhangi bir sorun yoktur. Bunların halkları arasındaki münasebetlerde oldukça samimidir. Horasandan beyliğin önemli bir merkezi olan Seydişehir’de karar eden Seydi Harun bu şehirde cami ve zaviye inşa ederek çevrenin manevi önderlerindendir. Müritleriyle beraber Alanya, Manavgat, Antalya, Beyşehir ve Seydişehir civarında halkı irşat etmeye girişmiştir. Göçebe Türkmenler arasında Seyid Harun'un manevi nüfusu o kadar yayılmıştır ki bu devirde Küpe dağları ve bölge dağları onlarla dolup taşmıştır. 15. ve 16. yüzyıllara ait Teke Livası tahrir ve tapu defterlerinde hudutları dikkatle takip ederler bu bölge 13. yüzyıldan itibaren ekseriyetini Üç-Okların teşkil ettiği Türkmen toplulukları yerleşmiş idi.'' denilmektedir.

            Beylikler döneminde Eşrefoğulları hiçbir zaman Toroslar’ın Akdeniz tarafına inmemişlerdir. Eşrefoğullarının sınırı komşu köyümüz Kurdular (Tepearası) köyünü içine almıştır. Köyümüz Osmanlı döneminde hiç Beyşehir’e bağlanmamıştır.

KONYA VİLAYETİ SALNAMESİNDE

Miladi 1873 tarihli Salname (Hicri 1290)

Liva: Konya

Kaza: Beyşehir

Kurdlar Karyesi Hane:21 Nüfus:90

Salur Karyesi Hane:42 Nüfus:181

Salur Karyesi Durak köyünün güney batısında kurulmuştur. O bölgenin adı Salır olarak anılmaktadır. Salur Karyesi zamanla dağılmış, Salur köyünün toprakları Çamlık, Gencek, Durak, Uğurlu köyleri sınırları içindedir. 1873 tarihinde Kurdlar Karyesi (Tepearası köyü) ve Salur Karyesi Beyşehir Kazasına bağlı köylerdir.

1873 tarihli salnamede, Kirli Karyesi (Durak Köyü) İbradı nahiyesine bağlı bir köydür. Komşu köyümüz Tepearası ile Durak Köyü Osmanlı döneminde ayrı kazalara bağlı köylerdir. Durak Köyü (Kirli) Akseki Kazasına bağlı Tepearası (Kurdlar) köyü Beyşehir Kazasına bağlıdır.

Köyümüzü oluşturan yarı göçer, yarı meskûn olarak yaşayan yörükler közümüzü oluşturmuşlardır.

            Köyümüz Manavgat ve çevresinden gelen Yörükler tarafından kurulduğu tahmin edilmektedir. Köyümüze ilk yerleşenler Arıklar sülalesi (Kükkeler, İbiş Ahmetler, Ecirler Arıklar sülalesinden) Kara Mehmetler, Tombaklar sülalesi olduğu tahmin edilmektedir. Göğüşler sülalesi Manavgat Akseki tarafından, İmamlar sülalesi Akseki Günyaka (eski adı Emerya) köyünden, Manavel sülalesi Akseki Zilan köyünden, Digirel sülalesi Akseki köylerinden, Keyalar sülalesi Akseki Günyaka (eski adı Emerya) köyünden, Çakalel Gencek'ten, Kösehasan sülalesi Çamlık'tan gelerek köyümüze yerleşmişlerdir.        

Durak Köyünü oluşturan yerleşim birimleri:

Eskimezar, Rezealanı,  Örenarası, Devrendardı, Salır, İnönü v.b. yerler

Salur karyesi karyelik kazanmıştır. Salur köyü Osmanlı kayıtlarında Salur karyesi olarak yer almaktadır.) 

(karye:köy)

Köyümüzün kuruluş tarihi ile ilgili kesin bir tarihe rastlanmamıştır. Köyümüzün ilk adı ‘Kirli’dir. Köyümüz önce Manavgat a bağlı 1860 yıllarında İbradı ya 1870 yıllarında Akseki'ye ve Akseki 1871 yılında kaza olunca tekrar İbradı’ya bağlı iken 1914 yılında Derebucak,Göynem (Kayalar) Gencek, Dalayman(Çamlık), Zekeriya (Taşlıpınar), Kirli (Durak), Yeniköy Akseki ve İbradı'dan ayrılarak 1912-1916 yılları arasında Seydişehir e bağlanmıştır. Bu köylerin Seydişehir'e kesin olarak bağlanması 1916 yılında tamamlanmıştır. 1928–1935 yılları arasında nahiyemiz Çetmi olmuştur. 1935 yılından sonra nahiye merkezi Gencek olmuştur. Bu dönemde bölgenin dini önderi Seydişehir'de türbesi bulunan Şeh Abdullah Efendidir. Şeh Abdullah Efendi bölgenin manevi lideridir.

            1968 yılında Seydişehir'den Derebucak, Kurdular(Tepearası) Kirli (Durak) Huğlu, Gencek, Zekeriya(Taşlıpınar) Çetmi(Akçabelen) Dalayman(Çamlık) ayrılarak Beyşehir'e bağlanmıştır.

            Köyümüzün yıllarca mahallesi olan Kirli Yeniköy, 1952 yılında köyümüzden ayrılarak Uğurlu Köyü adı altında bağımsız bir köy olmuştur. Uğurlu Köyü insanları Fettahlı Yörüklerinden olup, Antalya’nın Gündoğmuş ilçesinden gelerek yerleşmişlerdir. Uğurlu Köyünün kurulduğu yerdeki arazinin belli bir bölümünün tapusu Seydişehirli Hacı Hasan’a aitmiş Hacı Hasan’ın varisleri Uğurlu köyüne satmış. Uğurlu köyünün kurulduğu yerdeki suyun kaynağına ‘’Göz’’ adı verilmiştir.

            Yeniköy 1897 yıllarında bazı kayıtlarda İbradı Nahiyesinin köyü olarak geçmektedir.

Yeniköy’ün ismi Uğurlu köyü olarak değişmiştir.

Köyümüz şimdi Derebucak ilçesine bağlı bir köydür.

Köyümüz 1946 yılında Durak adını almıştır.

            Halen Konya ili Derebucak ilçesine bağlı bir köydür. Derebucak 1988 yılında ilçe olunca, Derebucak'a yakın köy ve kasabalar bu ilçeye bağlandılar.

Köyümüz yılarca İbradı ilçesine bağlı kalmıştır. Köyümüzün İbradı’ya uzak olması, Seydişehir’e daha yakın olması nedeni ile Dereköy(Derebucak), Gönyem, Gencek, Dalayman(Çamlık), Kirli(Durak) Seydişehir’e bağlandı,

‘’Akseki 1871 tarihinde kaza olmuş İbradı Akseki’nin bir nahiyesidir. İbradı nahiyesinin 1871 yılındaki düzenlemede 14 köyü vardır.

''İbradı nahiyesinin1914 yılından evvel tam 14 (on dört) köyü vardı. Bunlar; Ormana, Ardıçpınar,Unulla, Ürünlü,Başlar, Larma, Zılan, Bodamya, Dereköy, Gönyem, Üzümdere, Gencek, Dalayman, Kirli, Zekeriya köylerini içine alan 14 köyü bulunmaktaydı.’’bu bölüm, ‘’Çeşitli Yönleriyle İbradı’’ adlı kitaptan alınmıştır. Yazarı: Kemal Naci Şenkaya (İbradı Belediye Başkanı 1987 yılı basımı.)

SAL-NAME; Genel olarak geçmiş yılların veya bir yılın bütün olaylarını, her nevi icraatını, istatistik, ziraat, ticaret, sanayi, ihtisat, tarih, fen ve biyografi bilgilerini özet halinde ihtiva etmek üzere her sene tertiplenen ve yayınlanan eserler hakkında kullanılan bir deyimdir.

SAL; yıl   NAME; mektup, kitap

Sal-Name; Yıllık

OSMANLI DÖNEMİNDE KONYA

VİLAYETİ SALNAMESİ

Liva: KONYA

Kaza: Antalya- Akseki

Nahiye: Bucak-Eğdir Kardıç-Sirik(Serik)-İbradı

HİÇRİ 1314 MİLADİ 1894–1896 Yılları

Konya livasının Antalya Akseki kazasının Bucak Eğdir Kardıç Sirik(Serik) İbradı nahiyelerinin karyeleri (köyleri)

SANCAK KAZA NAHİYE KÖY ARALARINDAKİ

MESAFELER ve NÜFUSLARI

(?) işaretli yerlerin yazıları kara olduğundan okunamamış

KONYA İLİ SALNAMESİ

(YUKARIDAKİ TABLONUN DEVAMI)

SANCAK KAZA NAHİYE KÖY ARALARINDAKİ MESAFELER ve NÜFUSLARI

YUKARIDAKİ TABLODAN İBRADI NAHİYESİNİN KARYELERİNİN HANE VE NUFUSLARI YILLARA GÖRE DÜZENLENMİŞ ŞEKLİ

Salnamede Geçen Kelimeler

Esma-i Kura; Köy,kasaba adları

Esma;İsimler,ad

Kura; Köy,kasaba

Liva; Eskiden kazadan büyük, vilayetten küçük yerleşim yerine denirdi.

Liva;Sancak, bayrak

Bu’d; Uzaklık

Mesafe; Ara, uzaklık

Mücerrede; Tek başına, bekar, soy

Salname; Yıllık,senelik

Naib; Vekil

Muhasal; Hasıl olan, meydana gelen -Netice, sonuç

Hasıl; Peyda olan. Husule gelen. Çıkan, meydana gelen

Meremmet; Onarım, tamir

Nevahi; Nahiyeler

Havi; İçine alan, biriktirici

KONYA VİLAYETİ SALNAMESİ

1873 ve 1896 Tarihli Salnameye Göre İbradı Nahiyesi

KONYA VİLAYETİ SALNAMESİ

KAZA: AKSEKİ

NAHİYE: İBRADI

H. 1299 (M. 1883 )

İbradı Nahiyesi, köyleri, nüfus ve hane sayıları,

Hicri 1314 -Miladi1894-1896 Kaza; Akseki Nahiye;İbradı

[1] Konya Vilayeti  Salnamesi, hicri 1289, Miladi1872  s. 203.

Liva: Teke

Vilayet:Konya

Kaza:Akseki                                                         

Ermeni yoktur.

İbradı ve Köyleri

Sancak,Kaza,Nahiye, Köy aralarındaki Mesafeler ve Nüfuslar

Hicri 1314-Miladi 1896

İbradı Nahiyesi

Müdürü: Mehmet Şemsettin Efendi

Naib ve Katip Tevfik Efendi.

Konya Vilayet Salnamesi 1312 s.190

[1] Konya Vilayeti Salnamesi, 1312, s.271- 316.

KONYA VİLAYETİ SALNAMESİ

Hicri:1290     Miladi1873                                                  Sal:6     sayfa:94

Sancak, Kaza, Nahiye, Köy Aralarındaki Mesafeler ve nüfusları

KONYA VİLAYETİ SALNAMESİ

Hicri:1288   Miladi:1871

Liva: Konya

Kaza: Akseki

Nahiye: İbradı

Konya Vilayeti Salnamesi    sayfa:216         sal:4

KONYA VİLAYETİ SALNAMESİ

Hicri1289    Miladi1872

Liva : Konya

Kaza: Akseki

Nahiye: İbradı

Konya Vilayeti Salnamesi      sayfa:203      Sal 5

KONYA VİLAYETİ SALNAMESİ

1873  ve  1896  TARİHLİ

SALNAMEYE GÖRE İBRADI NAHİYESİ

KONYA VİLAYETİ SALNAMESİ (Beyşehir’e bağlı köyler)

Hicri:1290 Miladi:1873

Liva: Konya

Kaza: Beyşehir

Sancak, Kaza, Nahiye, Köy Aralarındaki Mesafe ve Nüfusları                 sal:6

KONYA VİLAYETİ SALNAMESİ (Kıreli’ne bağlı köyler)

Hicri:1290 Miladi:1873

Liva: Konya

Kaza: Beyşehir

Nahiye Nefsi Kır İli

Sancak, Kaza, Nahiye,  Mesafe ve Nüfusları                 sal:6

KONYA SALNAMESİNDE İBRADI NAHİYESİNE BAĞLI KÖYLERİN VİLAYETE-LİVAYA-KAZAYA UZAKLIK MESAFELERİ-HANE SAYISI-NÜFUSU

H. 1314

İbradı Nahiyesi

Müdürü: Mehmet Şemsettin Efendi

Naib ve Katip Tevfik Efendi.

Konya Vilayeti Salnamesi 1312 s.190